Enver Hoxha Dhe Nexhmije Hoxha Ne Mesin E Punetoreve Te Ndermarjes

Kingdoms Of Eastern Europe Albania Nexhmije hoxha (8 shkurt 1921 – 26 shkurt 2020) ishte një politikane komuniste shqiptare, për shumë vite ishte bashkëshortja e enver hoxhës, udhëheqësit të parë të republikës popullore socialiste të shqipërisë dhe sekretarit të parë të partisë së punës së shqipërisë. shumë afër burrit të saj, ajo u përpoq të mbetej me ndikim politik pas vdekjes së tij në 1985. Në vitet 1945 1954 ai ishte kryeministër i shqipërisë dhe në vitet 1946 1953 ai mbante edhe postin e ministrit të jashtëm. enver hoxha mbante edhe gradën gjeneral. enver hoxha vdiq më 11 prill 1985 në tiranë. enver hoxha, nga shtypi, ju tregoj pemën e familjes të enver hoxhës.

Nexhmije Hoxha On Questions Of Crime And Punishment Gamma Cloudgamma Nexhmije hoxha. nexhmije hoxha (albanian pronunciation: [nɛdʒˈmijɛ ˈhɔdʒa]; née xhuglini; 8 february 1921 – 26 february 2020) [1] was an albanian communist politician. for many years she was the wife of enver hoxha, the first leader of the socialist people's republic of albania and the first secretary of the party of labour of albania. Por gjithsesi ditari përmban të dhëna interesante të asaj kohë. kështu për shembull, në shënimin e kursyer të datës 17 janar 1972, haxhi kroi ka shkruar se “i ka dërguar shoqes nexhmije rrogën e dyjavorit të parë të janarit. për shokun enver 1150 lekë dhe për të 750 lekë, gjithsej 1900 lekë”. Enver hoxha (16 tetor 1908 – 11 prill 1985) ka qenë politikan komunist shqiptar që drejtoi shtetin shqiptar nga viti 1944 deri në vdekjen e tij në vitin 1985.para sekretarisë së parë të partisë së punës së shqipërisë, ai ishte kryetari i frontit demokratik të shqipërisë dhe komandant i përgjithshëm i forcave të armatosura shqiptare nga viti 1944 deri në vdekjen e tij. Nexhmije hoxha, the wife of enver hoxha, was 81 years old when i met her for the first time in 2004 and had an admirable clarity of thought. she wrote books about her life with the albanian leader, the persecutions and vicissitudes after the regime change, she followed the political developments from a distance and was proud "for everything we built all these years".